Oeganda Januari 2023: Dag 9: Gorilla tracking - Oog in oog met onze majestueuze voorouders.

Actief reizen is een mooi avontuur.

We zijn vandaag opgestaan om 05.00 uur. Het doel: op zoek gaan naar onze verre familie: de majestueuze berggorilla's of de koning der primaten, in het Bwindi impenetrable tropische regenwoud. We vertrekken om 06.00 uur vanuit de lodge naar het park. Het is een afstand van 27 km. De toestand van de wegen: na 1,5 uur zijn we om 07.30 uur aangekomen op de uitvalsbasis.

Toestand van de secundaire wegen.

Bwindi Impenetrable National Park omvat een hooggelegen oerbos in het uiterste zuidwesten van Oeganda, grenzend aan het beroemde 'Virungapark' in Oost-Congo. De vegetatie in Bwindi is een van de meest diverse van Afrika. De naam is niet gelogen, 'impenetrable' of ondoordringbaar.

Dit is nog een snelweg vergeleken met de meeste strajecten.

Het Bwindi Impenetrable National Park ligt op een hoogte van 1900 meter.

Het lokale woord 'Bwindi' en het Engelse woord 'Impenetrable' betekenen beide hetzelfde: ondoordringbaar. In 1942 is het park in eerste instantie opgericht door de samenvoeging van twee gescheiden parken. In 1992 kreeg het de officiële status van Nationaal Park, en mag het niet worden bewoond. In 1994 werd het erkend als World Heritage Site. Het park staat vooral bekend als één van de drie gebieden in de wereld waar de berggorilla's leven. De berggorilla's leven alleen nog in de Afrikaanse regenwouden van Rwanda, Congo (in Virunga) en Oeganda.

Programma en regels.

Op het verzamelpunt krijgen we als opwarming nog een kleine zang en dansprestatie van de dames uit de lokale leefgemeenschap.

Dansen door enkele dames uit de omgeving om de sfeer (en tips) er in te krijgen.

Na deze opwarming legt de opperleider een uitleg over het leven van de gorilla's en de eventuele gevaren en wat te doen bij een eventuele gevaarlijke confrontatie. Geen oogcontact maken en zich klein maken. In het woud worden de berggorilla's 24 uur per dag in de gaten gehouden. Dag en nacht zijn er rangers bij de groep die deze enerzijds beschermen tegen mogelijke stropers en anderzijds de locatie doorgeven zodat men weet waar de gorilla's zich bevinden.

Deze trackers slapen hier in het woud.

Veiligheid en regels bij het bezoeken van gorilla's.

Er is een limiet van 8 bezoekers per gorillafamilie. Daarnaast mag je niet langer dan 1 uur bij de berggorilla's blijven. Ook dien je 7 meter afstand te houden. In de praktijk komt het voor dat je de gorilla's van veel dichterbij ziet. Zitten de gorilla's tussen de dichtbegroeide struiken, dan zie je ze niet als je 7 m afstand houdt. Dus laten de rangers je dichterbij komen. De ranger die achteraan de groep loopt heeft een geweer bij zich. In Bwindi Forest kunnen we namelijk ook olifanten tegenkomen. En olifanten gaan voor niemand aan de kant. In zo een geval schiet de ranger een kogel in de lucht om de olifanten af te schrikken en toeristen veilig te houden.

De dragers van onze rugzakken en helpers bij moeilijke steile berghellingen. (20 $ per drager)

Na de indeling in 2 groepen, één groep van 7 en één groep van 8 zijn we vertrokken. Onze kousen over de broek tegen de zeer agressieve mieren, stevige stapschoenen, en we zijn vol hoop en verwachting vertrokken. Godzijdank zijn er in het woud reeds trackers aanwezig die de slaapplaats van de families opsporen.

Een groep klaar aan het startpunt.

Al onze spullen geven we aan de dragers. Behalve de camera's. Met machetes maken rangers de weg voor ons vrij. De trackers communiceren constant met de berggorilla's door hun geluiden na te bootsen. Al grommend laten de gorilla's weten dat alles oké is en we rustig dichter kunnen komen. Een drager is niet verplicht, maar is zeer comfortabel en eigenlijk onontbeerlijk om door het woud te dringen.

Nu en dan een moeilijkere passage bij een water oversteken.

Het opsporen van de gorilla's op de hellingen en in het oerwoud vereist geduld en doorzettingsvermogen. Het is een zeer stevige zoektocht, waarbij de dragers ons werkelijk de weg wijzen en ons naar boven trekken en sleuren. Schitterend werk van deze jongens.

Het opsporen van de gorilla's op de glibberige hellingen vereist geduld en doorzettingsvermogen. Maar wanneer je door het dichte bladerdek op een familie berggorilla's stuit, doet deze unieke ervaring je alle inspanningen op slag vergeten.

Na ongeveer 45 minuten stoten we op een familie: de dominante male, een vrouwtje met jong, enkele jongeren en verschillende kleinere speelapen. We zijn bij de Rushegura familie. Een onvoorstelbare sensatie, zo dichtbij deze primaten. Soms kijken ze je aan, maar vinden ons toch maar rare gasten.

Onze zilverug gorilla, het dominante mannetje is gevonden.

Groot, zwaar, zeldzaam en vooral erg indrukwekkend, dat is de berggorilla. Helaas zijn er nog weinig in het wild te vinden.

Vrouwtje met een baby.

De begeleidende trackers hakken met hun machetes de takken en struiken weg, zodanig dat we een beter zicht krijgen op het leven van deze gorilla's.

Rechts op de foto, onze majestueuze zilverrug dominante man. Hij is rustig en ligt op een zijde.

De fotografen klikken er op los. Na een uurtje is het spektakel afgelopen, en kunnen we terug naar ons start/eindpunt. Deze keer in dalende lijn. Het is één van de kortste uren in een leven. Men kan er uren blijven naar kijken.

De koning der primaten, zich bewust van zijn waardigheid.

De populatie van berggorilla's is door het schrikbewind van Idi Amin in de jaren 70-80 sterk gedaald. Nadat de Amerikaanse biologe Dian Fossey wereldwijd de aandacht wist te vestigen op berggorilla's, ging het jaar na jaar beter met de populatie. Haar levenswerk is verfilmd in een film 'Gorillas in the Mist', bekroond met een Golden Globe.

Hij is er stoïcijns rustig bij, goed volk denkt hij.

Het is een zalige ervaring, moeilijk te vergelijken met andere ervaringen. Het is een top beleving.

Op max. 4 meter van de grootste silverback berggorilla.

Men zou meer bang moeten hebben van een keffende hond dan van deze vreedzame reuzen. Zolang men ze maar niet verstoort.

Hij is erg rustig, hier slaakt hij een geeuw.

Zijn zilveren rug is indrukwekkend.

Onze grote vriend heeft er even genoeg van en gaat er bij liggen.

Het vrouwtje heeft een jong aan de borst.

Hij kan een geeuw niet onderdrukken.

De zilverrug gorilla op nauwelijks 4 meter.

Tijdens de tracking was het aangewezen om (tuin)handschoenen te dragen. Dit om met de handen zich vast te houden aan takken en bomen zonder zich te kwetsen.

In de zeer dichte nabijheid van de gorilla's was het wel verplicht om een mondmaker te dragen. Deze primaten hun DNA is voor 98,7% identiek aan die van de mensen. Om eventuele besmettingen te voorkomen werd er een mondmasker verplicht. (voor ons, en niet voor die dieren)

Het uur vliegt voorbij en onze meet and greet met de berggorilla's zit erop. Niemand van de groep heeft zich onveilig gevoeld tijdens deze safari.

Reizigers, porters en trackers na de succesvolle zoektocht.

Met de 2 bewakers met hun Kalashnikov.

Overhandiging van het attest.

Na de trekking en de 'meet and greet' aan onze voorouders krijgen we nog een certificaat als herinnering. De trekking is niet eenvoudig, maar mits een normale fysische conditie is het voor iedereen mogelijk. Ook de +70 en een 80-jarige in de groep waren probleemloos deelnemer aan de tracking.

Certificate van de Gorilla Tracing

Terugkeer naar de lodge en vrije namiddag.

Het is ondertussen 12:30 uur geworden en de terugrit is een 27 km door een schitterend berglandschap. Over de gekende secundaire wegen. Om 13:45 uur zijn we terug in de lodge.