Het laatste woord.

Rondreis door Oeganda.

Wie een avontuurlijke bestemming zoekt vol wilde dieren, is in Oeganda aan het juiste adres. De 'parel van Afrika' heeft alles: van de met uitsterven bedreigde neushorens tot de grootste primaten ter wereld. Tijdens deze rondreis valt men van de ene verbazing in de andere. Chimpansees, berggorilla's, golden monkeys ontmoetten we in hun natuurlijke habitat. 

Veiligheid

Oeganda is heel waarschijnlijk met voorsprong het veiligste land van Afrika. Nergens hebben we ons onveilig gevoeld. 

Hygiëne.

Op gebied van hygiëne geen enkel probleem. Geruchten over gevaarlijke tropische ziekten waren totaal niet relevant.

Fysische geschiktheid.

Oeganda is geen strandvakantie waarbij men enkel langs de winkeltjes hoeft te wandelen. Iedereen met een normale fysische geschiktheid kan deze rondreis probleemloos meemaken. Tijdens onze rondreis waren er verschillende personen van +70, en iemand van 80 die probleemloos alle trackings konden meedoen.

Het wegennet en transport.

De wegen zijn van uitstekende kwaliteit. Nu, mede met behulp van de Chinese maatschappijen, wordt er nog duchtig gewerkt aan de verbetering van de infrastructuur. Op de secundaire wegen, naar de parken, zijn de wegen van mindere kwaliteit. Het zijn vooral de wegen naar en in het Queen Elisabeth N.P., het Bwindi en Mihingo B.P. die nog authentiek Afrikaans zijn. Nergens zijn er putten in het wegdek. De enige obstakels die men kan tegenkomen, zijn de apen en olifanten. De verplaatsingen gebeuren de ganse rondrit met jeeps. Hierin zijn 5 comfortabele zitplaatsen per jeep voor de reizigers voorzien.

Lezen van een blog.

Voor diegenen die nog niet erg vertrouwd zijn met het lezen van de blog volgende informatie. 

De blog leest men vanaf de laatste (jongste) dag en zo terug naar het begin. 

Na een aantal berichten (waarschijnlijk een 4-tal) ziet men onderaan de aanduidingen: 

'Nieuwere posts'  'Homepage' en 'Oudere posts'. 

Om verder de oudere posts te lezen, moet men op 'Oudere posts' klikken. 

Er zijn berichten van dag 12, 11, ... tot dag 1.

Indien men de blog opent, best ook even de pagina vernieuwen, zodanig dat de juiste en meest recente versie ingeladen wordt.

Wifi.

In elke lodge, ook midden in een natuurpark, was contact met de wereld mogelijk. Mails lezen, websites raadplegen, whatsapp, mijn blog bijhouden, ... was overal mogelijk. In sommige lodges niet in de kamer, maar dan wel in de centrale lobby.

Dag 12: Lake Mburo naar Kampala en naar huis.

Lake Mburo en de luxueuze Mihingo Lodge.

Tijdens onze laatste dag in Oeganda staat er nog een wandeling in het Mburo Lake N.P. op het programma. Er zijn slechts twee parken in Oeganda waar je een wandelsafari kan maken. Het Mburo Lake is er één van. Maar door de mooie lodge (Mihingo-lodge) waar we verblijven, kiest de helft van het gezelschap om wat rust te nemen. Er zijn reeds zoveel mooie ervaringen opgeslagen dat een paar uurtjes relax goed doen.

Sleeping room in onze Mihingo lodge

Koffie om 07:10 uur op het terras van de villa/bungalow.

De bungalow is op een honderd meter van het hoofdgebouw gelegen. We hebben koffie besteld in de lodge/bungalow om 7 uur. Stipt om 7 uur was men er met de koffie aan onze villa. Lekker aangenaam om rustig een koffie te drinken bij zonsopgang op het terras.

Met een kop koffie op het terras bij zonsopgang.

Douche in het aangepaste kader. Met uitzicht op het buitenleven.

Onze bungalow nr 11, 'Klipspringer' genoemd.

Het is een rustige voormiddag waar we kunnen genieten van de lodge. Tevens de gelegenheid om de koffers klaar te maken voor ons vertrek naar huis. Op het terras van het hoofdgebouw is er een mogelijkheid om met de wifi de laatste mails te checken en te versturen en ook nog om met beeld te whatsappen. 

Wandeling van de lodge naar het restaurant/swimming pool/receptie/parking.

We nemen nog een lekker 'English breakfast' en om 12.00 ons laatste middagdiner. 

Het laatste ontbijt in de Mihingo Lodge (https://mihingo-lodge.com/)

Mihingo lodge: restaurantplaats.

We verlaten de laatste lodge om 13.30 uur voor de rit naar Kampala.

De lodge heeft een zwembad(je) met mooi uitzicht over het Mburo Park. Men kan er wild, o.a. zebra's, opmerken.

Naar Entebbe en de luchthaven.

Om het Mburo National Park te verlaten rijden we nog een 25 km over de gekende onverharde gravelbaan in het park. Op de route naar Kampala rijden we langs vele plaatsjes waar vooral de bananen getransporteerd worden. Deze worden op ontelbare plaatsen verkocht.

Bananen en ander fruit wordt er aangeboden langs de baan.

Evenaar.

Na 158 km en 3,5 uur rijden, komen we om 17:00 uur in de buurt van het dorpje Nabusanke toe dat gelegen is aan de evenaar. Hier kan men in de talloze winkeltjes onze laatste Ugandese shillings ruilen tegen de laatste souvenirs. We steken hier de evenaar over, van het zuidelijk naar het noordelijk halfrond.

Hier loopt de evenaar door Uganda.

Toeristen op de evenaar foppen met het Coriolis effect.

Er is een handige jongen die de toeristen graag in de luren legt met een zogenaamde demonstratie van het Corioliseffect. Het water zou in een andere draairichting door een opening wegstromen. Hij heeft enkele schalen waarbij hij het water subtiel manoeuvreert met een plankje. Tevens is de vorm van de schalen zodanig dat hij er de toeristen mee kan foppen. Het is geen wetenschappelijk bewijs maar toch goed gevonden van die semi-goochelaar, en die het ook nog goed kan uitleggen. Ook een schrandere jongen door dat juist voor zijn winkeltje te doen.

Wetenschappelijk bewijs van het Corioliseffect. U ?

Na deze zeer wetenschappelijke uitleg van het Coriolis effect, kunnen we om 17:50 uur verder voor de laatste 100 km naar de luchthaven van Entebbe. Deze luchthaven was in 1976 het toneel van 'Operatie Entebbe' toen een Israëlisch commando's een aanval op de luchthaven uitvoerden om gijzelaars te bevrijden uit de handen van Palestijnse vliegtuigkapers. Na een rit van 265 km komen we toe aan de luchthaven van Entebbe. 

Route van Lake Mburo via Kampala naar Entebbe: 265 km.

Hoe dichter we Kampala naderden, hoe chaotisch het verkeer werd. Kwam erbij dat we door de politie werden tegengehouden die handig een centje wou bijverdienen voor een al dan niet verzonnen overtreding. ($) Gesnapt? Om 20:30 uur zijn we dan ruim op tijd aan de luchthaven. De internationale luchthaven van Entebbe stelt niet veel voor. Er zijn vanavond 3 vertrekkende vluchten. Twee naar Europa en nog eentje naar een buurland. Eén gate volstaat hiervoor. 

Entebbe - Brussel.

Aan al het goede komt een einde. Mooie sprookjes bestaan, en soms duren ze lang, maar altijd komen ze tot een einde. Dat is helaas ook voor deze onvergetelijke reis. Na de rondreis door Oeganda, is het vandaag tijd om deze rondreis af te ronden. De vlucht is een non-stop directe vlucht naar Brussel. Het toestel komt van Kigali/Rwanda. We vertrekken met een nachtvlucht. Take-off om 00:20 uur. Brussels Airlines vliegt in een driehoekje tussen Brussel, Kigali, Entebbe en weer naar Brussel. Na een vlucht van 8 uur met een Airbus A330 zijn we op tijd om 06:30 uur terug in Brussel. We zijn dan 2 uur jonger geworden.

Dag 11: Bwindi -> Lake Mburo

Van Bwindi N.P. naar Lake Mburo Nationale Park.

Op de weg van het Bwindi N.P. naar de hoofdstad Kampala, rijden we 270 km tot aan het Lake Mburo National Park. Dit is het kleinste park van Oeganda. Maar wat een prachtige route, langs heuvels bezaaid met bananenbomen, door dorpjes en groene valleien. 

Mount Mufumbiro, betekent 'mountain that cook' in de lokale taal. Ligt op de grens met R.D.Congo.

Deze conische berg wordt ook Mount Muhaburo genoemd en is 4127 meter hoog. Andere bergen die we opmerken in dit gebied: Mount Mgahina en ook Mount Sabinyo.

Mount Mufumbiro in de achtergrond.

Route naar de laatste lodge.

We vertrekken uit onze voorlaatste lodge om 07.30 uur. Na een stukje over de gebruikelijke erbarmelijke wegen komen we op een grote verbindingsweg van Mombasa naar Congo, Democratische Republiek Congo genoemd. 

Bananentransport met een motorfiets.

We zitten dan in het uiterste zuidwesten van Uganda, op slechts enkele kilometers van Congo en Rwanda. We rijden door een schitterend landschap, vergelijkbaar met de mooiste Europese routes. We rijden constant boven de 2000 meter met als hoogste punt 2450 meter. 

Met overladen motorfietsen worden de bananen vervoerd.

Het klimaat is heel aangenaam, schitterende blauwe lucht en een draaglijke temperatuur. Naarmate we verder bollen wordt het wel een stuk warmer, tot boven de 34°C.

Speelse aapjes wachten ons op aan de parkingang.

Een onverwacht avontuurtje. 

Na 270 km rijden, op ongeveer 25 km van onze bestemming sukkelt een jeep door een onaandachtzaamheid van een van de drivers, in de gracht. Geen mogelijkheid om er uit zelf te geraken. Er is ook geen trekhaak aanwezig om de jeep er uit te trekken. Gelukkig komt er een jeep uit de andere richting. Deze is beter uitgerust, met een trekhaak. Met behulp van deze trekker krijgen we de jeep terug op het rechte pad. 

Onaandachtzame chauffeur sukkelt in de gracht en komt vast te zitten.

Vastzittende jeep.

De jeep wordt door een collega uit de gracht getrokken.

Het is 16.00 uur als we na 270 km in onze laatste lodge, de Mihingo-lodge aankomen.

Mihingo Lake lodge.

De bestemming van vandaag is een lodge gelegen in het Lake Mburo Park. Het park Lake Mburo is met 370 km² is het kleinste van de savanne parken van Oeganda. Lake Mburo NP, wordt ook wel de zebrahoofdstad van Oeganda genoemd. Ze zijn hier overvloedig aanwezig daar waar ze elders in het land niet voorkomen. Sinds 2015 zijn ook de Rothschildgiraffen met een klein aantal in het park aanwezig. Deze groep is overgeplaatst vanuit het Murchison Falls NP. Binnen het park liggen vijf meren. Het Mburo meer is een van de vijf meren die zich binnen de grenzen van het park bevindt.

Giraffen, zebra's, impala's, buffels, wrattenzwijnen....

In het park krioelt het van deze dieren.

Buffels houden van een modderbad. Eén van de Big Five.

Uganda Kob - antiloop of impala

Zebra's en giraffen kunnen hier rustig grazen, zonder bedreigd te worden door roofdieren.

Families van giraffen komen verspreid voor over de parken in Oeganda en Kenia.

Zebra's hebben geen natuurlijke vijanden. Ze kunnen hier ongestoord grazen.

Het park is gekend voor de vele zebra's.

Nachtsafari.

Het verborgen leven in de Afrikaanse duisternis. Om dat te ontdekken, gaan we om 18.30 uur op pad voor een nachtsafari. Met een sterke lamp zoeken we de dieren. De giraffen laten zich gewillig zien. Het is niet moeilijk om er naast te kijken. Verder een paar konijnen die verschrikt wegrennen. Om 21.30 terug aan het startpunt. Het avonddiner was van een uitstekende kwaliteit, het beste tot nu toe.

Parkranger zal met de lamp proberen de dieren te zoeken.

In het schemerdonker kunnen we giraffen opmerken.

Giraffen bij avond in het zoeklicht van de jeep.

Logies.

De laatste nacht in Oeganda logeren we in de Mihingo Lodge. Er zijn van die plekken, hoe ver ze ook van huis zijn, waar je je onmiddellijk als een vis in het water voelt. Deze lodge is daar één van.

Mihingo Lodge

Kamer in de Mihingo lodge.

Elk bed heeft een mooie klamboe voor een muggenvrije slaap. De insecten kunnen ons niet lastig vallen.

Ingang van cottage 11, 'Klipspringer' genoemd.

Mihingo lodge. Hier kan men wifi'en.

Een zeer prachtige lodge. Bij het binnenkomen van onze kamer, zat er een bewaker met Kalasjnikov op ons terras. Hij bewaakt de omgeving om de bavianen en eventueel ander wild weg te houden.

Badkamer in safari stijl.

Route van Bwindi N.P. naar Mburo Park. 270 km.

Kamer in de Mihingo Lodge.

Dag 10: Naar het Mgahinga Forest op zoek naar de 'Golden Monkeys'..

Naar het uiterste zuidwesten van Uganda.

Vandaag rijden we naar het uiterste zuidwesten van Uganda op zoek naar de 'Golden Monkeys'. Gisteren was het vanuit de lodge naar het Bwindi gebied ten oorden van onze lodge gelegen. Vandaag dus een andere richting, naar het zuiden. We komen dicht bij de grens met Congo en Rwanda, op slechts 4 km.

Het Mgahinga Forest National Park.

In het uiterste zuidwesten van Oeganda, tegen de grens met Rwanda en de D.R. Congo ligt dit park. Het is het kleinste van de parken van Oeganda. Dit park is de leefomgeving van de gouden meerkat. Deze soort is een sterk bedreigde primaat. Het is de panda onder de apen. Hij eet regelmatig bamboe. Verder heeft hij vooral vruchten op zijn menu staan en een enkele dierlijke prooi. Meerkatten zijn dagdieren. Alle soorten leven in bomen, alhoewel sommige soorten geruime tijd op de grond doorbrengen. Bij gevaar vluchten ze in de bomen, en de nachten brengen ze daar ook door. De dieren zijn niet agressief tegenover soortgenoten.

Op zoek naar de gouden meerkat.

Om 5.30 uur deze ochtend opstaan, ontbijt vanaf 6 uur en daarna vertrek naar de bestemming van vandaag om 06.45 uur. Het Mgahinga Forest ligt op 22 km ten zuiden van de lodge. Een afstand die we in 1uur en 10 minuten afleggen. De secundaire wegen liggen er erbarmelijk bij, en het valt te verwachten die nog lang zo zullen liggen. Om 7uur 50 min. zijn we aan het verzamelpunt voor de jungle safari.

Het typische wegennet van de secundaire banen.

Opnieuw worden we opgewarmd met een dans, door dames uit de lokale community. Alles wordt in de strijd geworpen voor de te verwachten tips. Na deze opwarming, de gebruikelijke briefing wat er te verwachten valt en wat men van ons verwacht. In dit park zijn er twee trackings mogelijk. Een gorilla tracking en een golden monkey tracking. Gisteren hadden we reeds de gorillas gezocht. Vandaag gaan we op zoek naar de gouden meerkat.

Even een drinkstop en nog wat raadgevingen.

Procedure.

We krijgen een opper-ranger mee, samen met 2 gewapende begeleiders. De bedoeling ervan is om eventuele wilde buffels een schrik aan te jagen door een schot in de lucht af te vuren. Dat deze er rondlopen, merken we aan de vele verse grote uitwerpselen.

Gewapende begeleiders.

Zoals gisteren, kon men ook een persoonlijke 'porter' of drager engageren. Deze porters dragen je rugzak en helpen je door moeilijke passages. Voor toekomstige reizigers een persoonlijke raad. Neem zulke porter in dienst, kostprijs 20 $, Maar, hij draagt je bagage, helpt je bij zware passages, en ultieme tip: geef je smartphone aan hen, zij weten perfect sublieme foto's te schieten.

Teamleider van de groep.

Wandeling op zoek naar de golden monkeys.

We zijn op een hoogte van 2364 meter boven zeeniveau. De temperatuur is rond de 23°, hetgeen de tocht draaglijk maakt. Regelmatige rustpauzes om ons vochtgehalte op peil te houden. Door de organisatie zijn er 3 'trackers' uitgestuurd. Deze zoeken de monkeys op en geven de posities door. Na een zware tocht die hoofdzakelijk in stijgende lijn verloopt, bereiken we het domein van de 'gouden meerkat'. We zijn ook op een 4 km van de grens met Congo, en op 3 km van de grens met Rwanda. Er leven zo een 100 exemplaren van dit apensoort.

Golden monkey op een halve meter vandaan.

Het is zich werkelijk een weg banen door de jungle. Niet eenvoudig en tamelijk zwaar door de dichte begroeiing. Ook het terrein is niet vlak en schuifpartijen zijn moeilijk te vermijden.

Deze apen leven voornamelijk in de bomen.

De totale afstand van de zoektocht is 9 km. Maar door het terrein is dit niet te vergelijken met een wandeling in een parkske thuis. 

Om 14.00 uur komen we terug aan het startpunt. De picknick is onderweg nog verorberd. Om 14.00 is de tracking afgelopen. We zijn terug in onze lodge om 15.30 uur. Afgelegde afstand met de jeeps: 45 km. Wandeling: 9 km.

Ranger en begeleiders.

Logies.

Na 2 redelijk zware dagen zijn we blij dat het voor de rest van de dag relaxen is. De trekkingen naar de gorilla's gisteren en vandaag naar de golden monkeys was toch redelijk inspannend. Het circuit was door de aard van het parcours redelijk geaccidenteerd. We logeren voor de 3 de nacht in het Lake Mulehe Safari Lodge

Route van de lodge naar het Mgahinga Forest.

Dag 9: Gorilla tracking - Oog in oog met onze majestueuze voorouders.

Actief reizen is een mooi avontuur.

We zijn vandaag opgestaan om 05.00 uur. Het doel: op zoek gaan naar onze verre familie: de majestueuze berggorilla's of de koning der primaten, in het Bwindi impenetrable tropische regenwoud. We vertrekken om 06.00 uur vanuit de lodge naar het park. Het is een afstand van 27 km. De toestand van de wegen: na 1,5 uur zijn we om 07.30 uur aangekomen op de uitvalsbasis. 

Toestand van de secundaire wegen.

Bwindi Impenetrable National Park omvat een hooggelegen oerbos in het uiterste zuidwesten van Oeganda, grenzend aan het beroemde 'Virungapark' in Oost-Congo. De vegetatie in Bwindi is een van de meest diverse van Afrika. De naam is niet gelogen, 'impenetrable' of ondoordringbaar.

Dit is nog een snelweg vergeleken met de meeste strajecten.

Het Bwindi Impenetrable National Park ligt op een hoogte van 1900 meter.

Het lokale woord 'Bwindi' en het Engelse woord 'Impenetrable' betekenen beide hetzelfde: ondoordringbaar. In 1942 is het park in eerste instantie opgericht door de samenvoeging van twee gescheiden parken. In 1992 kreeg het de officiële status van Nationaal Park, en mag het niet worden bewoond. In 1994 werd het erkend als World Heritage Site. Het park staat vooral bekend als één van de drie gebieden in de wereld waar de berggorilla's leven. De berggorilla's leven alleen nog in de Afrikaanse regenwouden van Rwanda, Congo (in Virunga) en Oeganda. 

Programma en regels.

Op het verzamelpunt krijgen we als opwarming nog een kleine zang en dansprestatie van de dames uit de lokale leefgemeenschap. 

Dansen door enkele dames uit de omgeving om de sfeer (en tips) er in te krijgen.

Na deze opwarming legt de opperleider een uitleg over het leven van de gorilla's en de eventuele gevaren en wat te doen bij een eventuele gevaarlijke confrontatie. Geen oogcontact maken en zich klein maken. In het woud worden de berggorilla's 24 uur per dag in de gaten gehouden. Dag en nacht zijn er rangers bij de groep die deze enerzijds beschermen tegen mogelijke stropers en anderzijds de locatie doorgeven zodat men weet waar de gorilla's zich bevinden.

Deze trackers slapen hier in het woud.

Veiligheid en regels bij het bezoeken van gorilla's.

Er is een limiet van 8 bezoekers per gorillafamilie. Daarnaast mag je niet langer dan 1 uur bij de berggorilla's blijven. Ook dien je 7 meter afstand te houden. In de praktijk komt het voor dat je de gorilla's van veel dichterbij ziet. Zitten de gorilla's tussen de dichtbegroeide struiken, dan zie je ze niet als je 7 m afstand houdt. Dus laten de rangers je dichterbij komen. De ranger die achteraan de groep loopt heeft een geweer bij zich. In Bwindi Forest kunnen we namelijk ook olifanten tegenkomen. En olifanten gaan voor niemand aan de kant. In zo een geval schiet de ranger een kogel in de lucht om de olifanten af te schrikken en toeristen veilig te houden.

De dragers van onze rugzakken en helpers bij moeilijke steile berghellingen. (20 $ per drager)

Na de indeling in 2 groepen, één groep van 7 en één groep van 8 zijn we vertrokken. Onze kousen over de broek tegen de zeer agressieve mieren, stevige stapschoenen, en we zijn vol hoop en verwachting vertrokken. Godzijdank zijn er in het woud reeds trackers aanwezig die de slaapplaats van de families opsporen.

Een groep klaar aan het startpunt.

Al onze spullen geven we aan de dragers. Behalve de camera's. Met machetes maken rangers de weg voor ons vrij. De trackers communiceren constant met de berggorilla's door hun geluiden na te bootsen. Al grommend laten de gorilla's weten dat alles oké is en we rustig dichter kunnen komen. Een drager is niet verplicht, maar is zeer comfortabel en eigenlijk onontbeerlijk om door het woud te dringen.

Nu en dan een moeilijkere passage bij een water oversteken.

Het opsporen van de gorilla's op de hellingen en in het oerwoud vereist geduld en doorzettingsvermogen. Het is een zeer stevige zoektocht, waarbij de dragers ons werkelijk de weg wijzen en ons naar boven trekken en sleuren. Schitterend werk van deze jongens. 

Het opsporen van de gorilla's op de glibberige hellingen vereist geduld en doorzettingsvermogen. Maar wanneer je door het dichte bladerdek op een familie berggorilla's stuit, doet deze unieke ervaring je alle inspanningen op slag vergeten. 

Na ongeveer 45 minuten stoten we op een familie: de dominante male, een vrouwtje met jong, enkele jongeren en verschillende kleinere speelapen. We zijn bij de Rushegura familie. Een onvoorstelbare sensatie, zo dichtbij deze primaten. Soms kijken ze je aan, maar vinden ons toch maar rare gasten.

Onze zilverug gorilla, het dominante mannetje is gevonden.

Groot, zwaar, zeldzaam en vooral erg indrukwekkend, dat is de berggorilla. Helaas zijn er nog weinig in het wild te vinden.

Vrouwtje met een baby.

De begeleidende trackers hakken met hun machetes de takken en struiken weg, zodanig dat we een beter zicht krijgen op het leven van deze gorilla's.

Rechts op de foto, onze majestueuze zilverrug dominante man. Hij is rustig en ligt op een zijde.

De fotografen klikken er op los. Na een uurtje is het spektakel afgelopen, en kunnen we terug naar ons start/eindpunt. Deze keer in dalende lijn. Het is één van de kortste uren in een leven. Men kan er uren blijven naar kijken.

De koning der primaten, zich bewust van zijn waardigheid.

De populatie van berggorilla's is door het schrikbewind van Idi Amin in de jaren 70-80 sterk gedaald. Nadat de Amerikaanse biologe Dian Fossey wereldwijd de aandacht wist te vestigen op berggorilla's, ging het jaar na jaar beter met de populatie. Haar levenswerk is verfilmd in een film 'Gorillas in the Mist', bekroond met een Golden Globe.

Hij is er stoïcijns rustig bij, goed volk denkt hij.

Het is een zalige ervaring, moeilijk te vergelijken met andere ervaringen. Het is een top beleving.

Op max. 4 meter van de grootste silverback berggorilla.

Men zou meer bang moeten hebben van een keffende hond dan van deze vreedzame reuzen. Zolang men ze maar niet verstoort.

Hij is erg rustig, hier slaakt hij een geeuw.

Zijn zilveren rug is indrukwekkend.

Onze grote vriend heeft er even genoeg van en gaat er bij liggen.

Het vrouwtje heeft een jong aan de borst.

Hij kan een geeuw niet onderdrukken.

De zilverrug gorilla op nauwelijks 4 meter.

Tijdens de tracking was het aangewezen om (tuin)handschoenen te dragen. Dit om met de handen zich vast te houden aan takken en bomen zonder zich te kwetsen.

In de zeer dichte nabijheid van de gorilla's was het wel verplicht om een mondmaker te dragen. Deze primaten hun DNA is voor 98,7% identiek aan die van de mensen. Om eventuele besmettingen te voorkomen werd er een mondmasker verplicht. (voor ons, en niet voor die dieren)

Het uur vliegt voorbij en onze meet and greet met de berggorilla's zit erop. Niemand van de groep heeft zich onveilig gevoeld tijdens deze safari. 

Reizigers, porters en trackers na de succesvolle zoektocht.

Met de 2 bewakers met hun Kalashnikov.

Overhandiging van het attest.

Na de trekking en de 'meet and greet' aan onze voorouders krijgen we nog een certificaat als herinnering. De trekking is niet eenvoudig, maar mits een normale fysische conditie is het voor iedereen mogelijk. Ook de +70 en een 80-jarige in de groep waren probleemloos deelnemer aan de tracking.

Certificate van de Gorilla Tracing

Terugkeer naar de lodge en vrije namiddag.

Het is ondertussen 12:30 uur geworden en de terugrit is een 27 km door een schitterend berglandschap. Over de gekende secundaire wegen. Om 13:45 uur zijn we terug in de lodge.

Secundaire wegen, geen probleem voor onze 4 x 4 jeeps.

Schitterend berglandschap in zuidwest Oeganda.

Logies.

We logeren voor de 2de nacht in Lake Mulehe Safari Lodge

Lake Mulehe Safari Lodge.

Op het balkon van de lodge.

Uitzicht over het Lake Mulehe vanuit onze lodge.

Route van vandaag dag 9: 27 km van de de lodge naar het Bwindi Gorilla park: 27 km in noordelijke richting.

Route van de lodge richting noorden Bwindi Forest - Gorilla tracking/ 54 km heen/terug.